local_library Szkoła Podstawowa nr 1 im. Bolesława Chrobrego w Oławie

Przebieg akcji:

9:40 -Król, śmierć, kogut i kura, kula ziemska – ruchome figury z trzechsetletniego zegara spoglądają z ratuszowej wieży na pusty oławski Rynek. W bibliotekach ukrytych w ratuszowych wnętrzach spokojnie drzemią książki. Nic nie zapowiada tego, co za chwilę nastąpi…
Tymczasem we wszystkich uliczkach prowadzących do Rynku kryją się młodzi czytelnicy, oraz ich dorośli przyjaciele.
9:45 - Zegar wybija kwadrans, figury zaczynają się poruszać, Szymek z tarasu widokowego zaczyna grać na trąbce – na ten znak z wszystkich uliczek pod ratuszową wieżę wyruszają pochody czytelników z książkami i plakatami promującymi czytanie. W ciągu kilku chwil Rynek ożywa barwnym tłumem czytelników, a czwartoklasiści wypełniają go dźwiękami piosenki „czarodziejska księga”. Pani Dyrektor sprawdza okrzykami obecność:
1a Czytaj - by być pewnym siebie.
1b Czytaj - by być w siódmym niebie.
2a Czytaj - żeby więcej wiedzieć.
2b Czytaj -żeby w nudzie nie siedzieć.
3a Czytaj - żeby jaśniej myśleć.
3b Czytaj - żeby mądrze dorośleć.
3c Czytaj - żeby się często uśmiechać itd...
Dagmara, Karol, Werka i Ola witają zebranych. Wiktoria wprowadza wszystkich w fabułę dzisiejszego spotkania.
"Oto od 300 lat zegar na wieży ratuszowej wyznacza rytm życia mieszkańcom Oławy. To na jego bicie otwierają się i zamykają biblioteki mieszczące się w ratuszu. Zegar widzi, jak czytelnicy wchodzą do biblioteki i wychodzą z ratusza obładowani lekturami, ale nigdy nie może być świadkiem czytelniczych uniesień, nie widzi zdumienia, radości, zaciekawienia, jakie towarzyszy lekturze książek, których na co dzień pilnuje. Dlatego, w jego urodziny, przychodzimy z naszymi książkami do Zegara, by zobaczył nasze emocje towarzyszące czytaniu i cieszył się razem z nami czytelniczą przygodą."
10:00 Ponieważ zaproszenie do czytania przyjęli też dorośli przyjaciele naszej szkolnej społeczności, to prosimy Pana Burmistrza, by rozpoczął czytanie. Wręczamy mu książkę wrocławskiej pisarki, Pani Magdaleny Zarębskiej „Projekt Breslau”. Panią Magdalenę znamy, gościliśmy ją w naszej szkole, spotkaliśmy się z nią na spotkaniu autorskim we wrocławskim Empiku. Pan Burmistrz czyta nam fragment, w którym bohater w 1842 roku jedzie z Wrocławia do Oławy pociągiem dzień po otwarciu najstarszej linii kolejowej w Polsce.
Wszyscy siedzimy w kręgach klas. Zaproszeni goście (bibliotekarze, włodarze miasta, policjanci, strażnicy miejscy, reprezentanci firm i instytucji) podchodzą do nas i czytają nam jeszcze kilka stron powieści. Bohater dojeżdża już do naszego miasta. Przed 176 laty nasz Zegar–Jubilat był świadkiem tego wydarzenia, gdy gwiżdżący i sapiący parowóz wjechał na oławską ziemię po raz pierwszy. Co mu się u nas przydarzy? Tego się nie dowiemy, dopóki nie sięgniemy po książkę sami…
10:15 – zegar znów wybija kwadrans, dźwięki trąbki wydobywane siłą płuc drobniutkiej Zosi płyną z wieży i dyscyplinują nas, by teraz już sięgnąć po swoje lektury. Uczniowie sięgają po swoje książki i zaczynają czytać, przedszkolaki oglądają obrazki w swoich bajeczkach. Zaproszeni goście, a także nauczyciele i rodzice także są zaczytani. Najbardziej zasłużeni czytelnicy, ci którzy swoimi doświadczeniami z lektury dzielą się z innymi na naszym Blogu Molików Książkowych, wędrują na ratuszową wieżę. Oni czytają w miejscu zupełnie wyjątkowym – wysoko, przy samym sercu Zegara. Każdą minutę lektury obmierza im dźwięk przesuwanych zębatek w ogromnym precyzyjnym mechanizmie. Jest z nimi Pan Jan Forczak – zegarmistrz, który dogląda serca zegara od wielu lat, a także dba o jego figury. Za kilka godzin będzie Żywą Książką w ramach Nocy Bibliotek, ale teraz jest z nami.
Czytanie trwa. Dziennikarze z wszystkich oławskich mediów są z nami. Robią zdjęcia, nagrywają filmy i wywiady. Zatrzymują się przypadkowi przechodnie, pytają, co się dzieje, uśmiechają się, zerkają przez ramię w nasze książki. My też zaglądamy do książek osób, które siedzą nieopodal. Niektórzy już umawiają się, że wymienią się swoimi lekturami, inni zaczynają się dzielić wrażeniami i opowiadać o innych książkach autorów.
10:30 – znów rozlega się dźwięk Zegara-Jubilata… Taki jakby łagodniejszy, wyraźnie zadowolony. Wreszcie widzi, jaką moc mają książki, których strzeże nocą, gdy miasto zasypia…
Do czytelników zgromadzonych wokół zegarowej wieży dołączają blogerzy, którzy czytali zegarowi na wieży, a z nimi schodzi z góry Pan Zegarmistrz. I to jest moment, do którego się przygotowywaliśmy. Dziękujemy Panu Janowi, że dba o nasz oławski skarb i śpiewamy mu piosenkę o Najlepszym Zegarmistrzu w okolicy, tylko nieznacznie zmieniając słowa… Jemu i innym zaproszonym gościom wręczamy też upominki. Oczywiście – są to książki. Książki napisane i zilustrowane przez nas, jakże mogłoby być inaczej. A opowiadają, rzecz jasna, o zegarach!
10:45 – 534 uśmiechnięte osoby z książkami pod pachą znikają z oławskiego Rynku. Pozostaje radość, satysfakcja, wiele serdecznych komentarzy w portalach społecznościowych i czytelniczy bakcyl w serduchach niejednego!